تماشای پرندگان مهاجر در تالاب کشف‌رود 
امیریه ۳۷ شهر چهار‌هزارنفری 
تابستان پر افتخار دختر رزمی‌کار
پدرش به باشگاه کشتی می‌رفت و یک‌بار نازنین‌رقیه نصرالله‌زاده هم همراه او به گود کشتی باستانی رفت. از همان‌جا عزمش برای شروع ورزش رزمی جزم شد.
لباس سفید و یکدستش را پوشیده و مشغول تمرین است. نازنین‌رقیه نصرالله‌زاده چهارده‌ساله، دانش‌آموز کلاس هشتم مدرسه محمدحسین حشمتی در محله رضائیه است و با همین سن توانسته کمربند مشکی کاراته را به دست آورد.
او در این چند‌سالی که کاراته کار می‌کند، مدال‌های خوش‌رنگ بسیاری را در مسابقات استانی، کشوری و بین‌المللی کسب کرده و در مسابقات تابستان گذشته نیز خوش درخشیده است.
- چه شد سراغ کاراته رفتی؟
پدرم همیشه به باشگاه کشتی می‌رفت و یک‌بار همراه او به گود کشتی باستانی رفتم. از همان‌جا تصمیمم برای دنبال‌کردن رشته ورزشی جدی شد تا اینکه چندسال پیش برای کلاس تابستانی به فرهنگ‌سرای امت رفتم. آنجا کلاس کاراته برگزار می‌شد. در آن کلاس‌ها شرکت کردم و هنوز این رشته را ادامه می‌دهم.
- در چه سبکی از کاراته مشغول تمرین هستی؟
شیتوریو اولین سبک کاراته بود که در فرهنگ‌سرا پشت سر گذاشتم و تمرینات پایه را یاد گرفتم. این سبک بیشتر کنترلی بود و تا کلاس سوم به آن مشغول بودم. با شروع کرونا کلاس‌ها تعطیل شد. بعد از آن مربی و سبکم را عوض کردم و جوکای‌دو را یاد گرفتم که سبک آزاد بود، اما، چون مسابقاتش کم برگزار می‌شد، سبکم را تغییر دادم و سراغ سبک شورین‌کمپوکای‌کان رفتم که مسابقات زیادی برگزار می‌شود. در این سبک، دست و پا آزاد است و هیجان زیادی دارد.
- بهترین دستاوردت در این سال‌ها چه بوده است؟
مهم‌ترین مسابقاتی که در آن حضور داشتم، مسابقه بین‌المللی جام هشتمین خورشید بود که شهریور امسال برگزار شد و در وزن آزاد شرکت کردم. در مسابقه آخر با حریفی مبارزه کردم که ۷۵کیلو وزن داشت و من ۵۰کیلو. حریف شکستم داد و مقام دوم را به دست آوردم. در این مسابقه پا و دستم آسیب دید. این مسابقه خیلی اهمیت داشت، چون یکی از مسابقات رنکینگ تیم ملی بانوان بود.
- چه مدال‌های دیگری به دست آورده‌ای؟
تابستان امسال، چندین مسابقه دادم که مهم‌ترینشان همین مسابقات بین‌المللی و مسابقه کشوری بود. البته در مسابقه کشوری در وزن خودم شرکت کردم و رقابت قدری برایم آسان‌تر بود و توانستم مدال طلای رده سنی نوجوانان را در وزن منفی ۵۰کیلوگرم به دست آوردم.
- چرا کاراته را دوست داری؟
در این رشته ورزشی دست‌وپا و کل بدن با هم کار می‌کند. علاوه‌بر‌این ذهن هم با بدن هماهنگ می‌شود. سوای اینها هیجان و رقابت کاراته را هم خیلی دوست دارم.
- وقتی روی تشک هستی، چه احساسی داری؟
در زمان مبارزه به تنها چیزی که فکر می‌کنم پیروزی است. می‌خواهم هرطور شده بر حریفم غلبه کنم، البته این به این معنی نیست که رفتار غیر ورزشی داشته باشم.
- این ورزش را تا کجا ادامه می‌دهی؟
می‌خواهم عضو تیم ملی کاراته بانوان شوم و در مسابقات داخلی و برون‌مرزی افتخار کسب کنم.
* این گزارش دوشنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۹۴ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
